(...)

Meu querido amigo se puidese explicar como me sinto enchería infinitas páxinas de horteradas baleiras: un asfixiante dicirche que estou aquí para o que sexa e que me dá tanta, tanta pena que te sintas tan sumamente triste… meu querido amigo, se amigo, empáticamente penso que se a miña parte de dor fose real, quixese morrer para non ter que pasalo…é natural polo visto ter que sufrilo algún día pero a nosa inconsciente atemporalidade fai do noso amnésico vivir un vivir para unha eternidade que non é. Meu querido amigo, sen palabras, por que non as hai.