...que pasa?

Todo o mundo en silencio salvo certos instantes de sutís chillidos desesperados ou evidentes signos de alegría eufórica ... o mundo paralízase e todo importa pouco: nin a pseudo-crise, nin a fame, nin a miseria, nin a insoportable subida do petróleo ou a luz, o gas ,a comida....uF!( nin Komplizeak nin ertz maitea...nin nada..) os meus exames ou a defensa da tese doutoral doutros!!!! QUE PASSAAA! .Quedo perplexa ante o seu poder, o poder do círculo que emboba a un pais até o punto de non circular un coche ,de poder escoitar o canto indiferente dos poucos paxaros que aínda quedan!
O positivo é ese tremendo rexurdir nacionalista , un nacionalismo tan san como idiota (por non ter política, que non é pouco...) Todos están pendentes do resultado.. e logo...algo cambia? ..nada todo sigue igual ...que pena non utilizar esa forza para causas realmente importantes... claro que para eles nada é máis importante... polo menos nestes 90 minutos máis descontos...E LOGO XA SE VERÁ... PARA QUE PENSAR MENTRES TANTO...deixémonos levar ...total seica gana ESPAÑA,
...deixémonos levar....

...

Pasa o tempo, faise eterno e non hai sinal algunha. Quizais o que sucede é que non sei ler os indicios ...ou é que non existen e esquézome de que nada é, e aínda que fose, sería incognoscible... e aínda podendo coñecelo sería incomunicable...será iso será... non,non que non é

Aquí eu e a miña nova circunstancia hipotiroidea... por si me vedes e non me recoñecedes sabede que non son eu, é meu tiroides asasino que me está metamorfoseando paseniñamente... pasarame coma a Gregor Samsa ? Bueno, sempre me quedará rodar e rodar, rodar e rodar...

Titánico proxecto ( de fondo)

Esgótase o tempo... mediranme, analizaranme, cifraranme con decimais... teño que defender que a miña talla é a ideal...e señores, sí- o -é.

Cifras, plantillas de avaliación, actitudes, obxectivos, contidos, criterios de cualificación,procedimentos,interdisciplinariedade, relación cos demai currículos educativos, bibliografía que non falte que agora a hai que por no exame!!! contaxtualización,tics.....bla,bla,bla
Seime todo o roll0, pero meu querido principiño, deixarei o corazón na casa....

(...)

Meu querido amigo se puidese explicar como me sinto enchería infinitas páxinas de horteradas baleiras: un asfixiante dicirche que estou aquí para o que sexa e que me dá tanta, tanta pena que te sintas tan sumamente triste… meu querido amigo, se amigo, empáticamente penso que se a miña parte de dor fose real, quixese morrer para non ter que pasalo…é natural polo visto ter que sufrilo algún día pero a nosa inconsciente atemporalidade fai do noso amnésico vivir un vivir para unha eternidade que non é. Meu querido amigo, sen palabras, por que non as hai.